Blogs per auteur

Deze vraag lijkt een vrije worp in de lucht. Maar het is een hele relevante vraag. Vanavond is het debat over welke partij voorgedragen wordt als lokale omroep van de gemeente Apeldoorn. Deze aanbeveling is nodig omdat er iedere vijf jaar een licentie wordt verstrekt door het commissariaat voor de media. Met deze licentie mag de omroep zich de lokale omroep noemen en heeft het jaarlijks recht op €1,32 subsidie per huishouden (ruim €97.000,-/jaar). De afgelopen keren hebben zich drie partijen geroerd in deze strijd om de vijfjaarlijkse gunning. RTV Apeldoorn, Valouwe Media Stichting en Veluwe Centraal.

Nederland is het land van verenigingen en belangengroepen. Als je goed om je heen kijkt zie je overal groepen mensen bij elkaar komen om samen een sport te beoefenen, hun geloof te belijden, handen uit de mouwen te steken met vrijwilligerswerk of samen actie te ondernemen voor een belangrijke zaak of doelstelling. Ik geniet daarvan, het is burgerschap in volle glorie. ‘Burger zijn’ is voor mij ook een prachtig compliment. Sommigen veinzen minachting voor het woord ‘burger’, volgens hen moet je ‘inwoner’ zeggen, maar ik omarm de titel volledig. De Nederlandse burger heeft rechten, plichten, mag zich in vrijheid ontplooien en is 100% onderdeel van onze samenleving.

Het is december 2020. Het is 22:43 als ik hieraan begin te schrijven. Geen idee nog hoeveel woorden dit verhaal gaat bevatten. Maar, zeker is dat ik ze aan het eind kan tellen. Overal om ons heen vinden we cijfers, aantallen, en het is zo ingeburgerd dat we er soms niet eens bij stil staan wat we allemaal tellen. Nu, aan het eind van het jaar, ben je wellicht vooral aan het aftellen. Aftellen tot het kerstfeest (we zitten midden in de adventstijd), aftellen tot het nieuwe jaar. En, veel mensen zullen ook aftellen tot het moment dat er een vaccin in Nederland arriveert tegen het coronavirus.

Naar aanleiding van de nieuwe concessie voor het openbare vervoer berichtte de Stentor onlangs dat er in de nieuwe dienstregeling van Keolis 64 bushaltes verdwijnen. De SP stelde hier eerder al vragen over, in de beantwoording wees het college toen o.a. naar Mobuur als alternatief.

Na de algemene beschouwingen vorige week volgde deze week de besluitvorming over de begroting voor de komende jaren. 

Een begroting waarvan wij toen al hebben aangeven dat deze 'beleidsarm' genoemd mag worden: weinig echt forse wijzigingen in lopende plannen. Op één ding na: die vermaledijde markthal. Hoe wij daarover denken hebben wij één en andermaal duidelijk gemaakt. 

Toch hebben wij vóór de begroting gestemd. Hoe zit dat dan?

Aan het einde van de 14e eeuw waart een dodelijk ziekte door Europa. Mensen leven in angst. Complete dorpen en steden sterven in korte tijd uit. Rond die tijd is Apeldoorn niet veel meer dan een klein dorpje, gebouwd rondom een kerkje. Een kerkje waar men misschien wel eens het verhaal van Jozef vertelde. Niet van Jozef en Maria, maar die andere Jozef, die onderkoning uit Egypte. Die tijdens de jaren van voorspoed graanschuren liet bouwen. Om een voorraad aan te leggen, een reserve, voor de magere jaren.  

Iets buiten Apeldoorn ligt de Wormingermark. En de geërfden van de Wormingermark hebben dat verhaal van Jozef goed begrepen: in tijden van nood is het misschien verstandig even te wachten met investeringen. Máár zeggen ze: als we dit overleven, gaan we weer bouwen. Dan gaan we investeren. En dat deden ze.

Bijna 2 jaar geleden konden Apeldoorners hun stem uitbrengen op het ontwerp van hun keuze voor de herinrichting van het marktplein. Meer dan 25.000 inwoners gaven gehoor aan die oproep.

Vanavond presenteert het college van B en W hun visie voor Apeldoorn 2040. Een document vol ambities voor het Apeldoorn van de toekomst. Hieronder onze reactie