Eerst een huis, dan de rest
Nieuwsbericht Stedendriehoek
‘Een van de mooiste moment van mijn leven was toen ik de sleutel kreeg van mijn sociale huurwoning’. Het is de rake uitspraak van een ervaringsdeskundige, vertelt tijdens de ontmoeting met de raad. Vanaf het moment dat hij een eigen huis had, kon hij weer leren meedraaien in de maatschappij.
Het was enorm waardevol om als raad in ontmoeting te zijn met ex-daklozen en organisaties in Apeldoorn die zich met hart en ziel inzetten voor dak- en thuislozen. DTZ, de Herberg, Housing First, Leger des Heils, Omnizorg en Stimenz. Organisaties die ons lieten zien wat ze doen om dak-en thuislozen een dak boven het hoofd te bieden. En perspectief naar de toekomst toe. En die dak-en thuislozen een gezicht gaven.
In Apeldoorn logeren veel mensen noodgedwongen bij vrienden, of wonen noodgedwongen op een vakantiepark, of slapen zelfs op straat. Het aantal daklozen is in Apeldoorn al jaren ruim 200. Hoeveel thuislozen er in Apeldoorn zijn is niet bekend, maar landelijk groeit deze groep enorm. In onze gemeente zal het niet veel anders zijn. Deze mensen zijn niet over een kam te scheren. Het zijn jongvolwassenen in een kwetsbare situatie, ouders die met een scheiding te maken kregen, mensen die plots hun bedrijf kwijt raakten, enzovoort. Het leven van al deze mensen staat onder spanning. Want hoe kun je bouwen aan je toekomst als je basis, een huis, afwezig is?
Dakloosheid wordt vaak benaderd vanuit de zorg. Maar zou het niet beter zijn om het vaker te benaderen vanuit het wonen? Is een woning niet de basis van het vinden van een baan, het krijgen van een uitkering, en je volwaardig mens voelen? Laten we ook in Apeldoorn meer investeren in woningen voor dak- en thuislozen. Eerst een woning, dan de rest.
Binnenkort gaan we in Apeldoorn een nieuwe woon-en zorgvisie vaststellen. Er zal veel in staan over betaalbaarheid en het bijbouwen van woningen. Allemaal heel terecht en belangrijk. Maar als ChristenUnie pleiten we er ook voor om in deze nieuwe woon-en zorgvisie dak-en thuislozen heel nadrukkelijk een plek te geven. En samen met genoemde organisaties, woningcorporaties en nog vele meer, te zoeken naar manieren om dak-en thuislozen een huis te bieden.
Een medewerker van een van de organisaties zei het tijdens de ontmoeting heel treffend: We hebben ook mensen naar de maan gestuurd. Dan moet het toch ook mogelijk zijn om dak-en thuislozen een nieuw huis te bieden?! Ik sluit me daar helemaal bij aan.
Dit artikel is ook te lezen in De Stedendriehoek
