Laatst las ik het advies om op je CV juist je briljantste blunders te vermelden. Het idee was dat je daarmee laat zien dat je een lerend mens bent. Dat begon al toen je leerde lopen. Leren doe je met vallen en opstaan. En vallen is niet erg, maar blijven liggen wel. Vallen hoort erbij, je komt weer overeind, en je probeert opnieuw. En je probeert te voorkomen dat je dezelfde fout maakt.
Een aantal ontwikkelingen in het basisonderwijs in Apeldoorn geven al langere tijd reden tot zorg. Zo komt het in Apeldoorn voor dat tweede en derde kinderen van één gezin niet op dezelfde basisschool kunnen worden geplaatst. Voorbeelden die recent in het nieuws waren zijn de wijken Ugchelen en Zuidbroek, maar in mindere mate speelt dit ook in andere wijken.
“Hoe lang eten we al ananassen op de maan? Als we maar een keer onze buik vol konden eten aan tomaten hier op aarde!” Andrej Noejkin sloeg hiermee de spijker op z’n kop: beloften en mooie woorden betekenen niets, als er geen consequenties (lees: resultaten) aan verbonden zijn. Ananas eten op de maan kan nog zo fantastisch worden voorgesteld, we hebben meer aan tomaten die we ook daadwerkelijk kunnen eten. Bij het lezen van deze uitspraak moest ik meteen denken aan onze wil om beter met de wereld om te gaan. Als we willen verduurzamen, moeten we geen hypothetisch paradijs schetsen, maar moeten we gericht zijn op hoe we echte resultaten kunnen bereiken.
Het college van B&W van de gemeente Apeldoorn gaat de aangenomen motie van de ChristenUnie voor een vuurwerkonderzoek toch uitvoeren. Eerder liet burgemeester John Berends weten niets in een onderzoek op buurtniveau te zien, maar het college is hierop teruggekomen. Alle inwoners kunnen meedoen aan dit vuurwerkonderzoek, zodat een feitelijk beeld ontstaat over de diverse meningen die in de stad leven.