Feest in de Spitsbergenschool
De gemeenteraad krijgt veel uitnodigingen voor van alles wat er in Apeldoorn speelt. Dat is ontzettend leuk, maar je moet natuurlijk keuzes maken. Bij sommige is het niet moeilijk: daar wil je gewoon heel graag heen!
Afgelopen week fietsten Willeke de Jager en ik daarom naar een feestelijke eindejaarsbijeenkomst in Orden (Spitsbergenschool, Leerplein055). We waren als ChristenUnie uitgenodigd voor de uitreiking van de certificaten aan deelnemers van de Taal- en Digi-cursussen. Met zes taalcursussen en zes digi-cursussen van elk zes lessen, werden ouders met een taalachterstand de afgelopen maanden meegenomen in de gang van zaken op basisscholen. Bijna alle communicatie naar ouders verloopt immers via internet. Professionele docenten van Inburgering Apeldoorn geven deze lessen. CODA Taalhuis verzorgt de digi-cursussen en volgt daarbij het programma van de cursussen in de bibliotheek. Er wordt maatwerk geleverd door af te stemmen op de wensen en het kennisniveau van de cursisten. Hierdoor worden meerdere doelen bereikt; de taalvaardigheid en de ouderbetrokkenheid wordt vergroot, en ouders ontmoeten elkaar waardoor ze elkaar vaak spontaan gaan helpen.
Vanaf 1 januari 2015 kregen gemeenten meer bestedingsvrijheid bij het samenstellen van een educatieaanbod passend bij de diversiteit van de doelgroep (Wet Educatie en Beroepsonderwijs). De verplichte inkoop bij de ROC’s werd stapsgewijs afgebouwd en gemeenten kregen de mogelijkheid ‘om zowel formele als non-formele educatietrajecten aan te bieden’. ChristenUnie Apeldoorn heeft steeds aangedrongen op een vlotte start en stevige lokale samenwerking, omdat we de voordelen hiervan zagen. Die is in 2016 van start gegaan en resulteerde in een samenwerking tussen Op Stap, CODA Taalhuis, en Inburgering Apeldoorn. Uit het bezoek van afgelopen woensdag werd eens te meer duidelijk, hoe belangrijk het kennen en vertrouwen winnen van mensen met een taalachterstand is. De coördinator van Op Stap, mevrouw Khadija Ben Azzouz (die de mensen die de cursussen het meest nodig hebben al jaren het beste kent) wist zelfs fors meer mensen te motiveren dan de doelstelling was.
Dat is wel een stevige felicitatie waard! Het laat ook zien, dat integratie een zaak van fors investeren in persoonlijke contacten is. Met een poster in de bibliotheek en een folder in een winkel zijn we er niet, hoe goed die ook zijn. Het blije gezicht van de Afghaanse moeder (al meer dan tien jaar in Nederland) die me haar verhaal in begrijpelijk Nederlands vertelde, is het meer dan waard.
Hanna Riezebos, Raadslid