Apeldoorn heet vluchtelingen opnieuw welkom
"Apeldoorn opent tijdelijk extra locatie voor opvang 400 asielzoekers" kopte de Stentor afgelopen maandag. In een begeleidend filmpje vertelt onze burgemeester hoe Apeldoorn aan de Christiaan Geurtsweg tijdelijk 400 vluchtelingen gaat opvangen, in afwachting van de oplevering van het AZC aan de Deventerstraat.
De afgelopen jaren heeft Apeldoorn een crisisopvang in de Americahal gehad en een tentenkamp aan de Voorwaarts. Tegelijk is een zorgvuldig proces doorgelopen om te komen tot een permanent AZC aan de Deventerstraat. En ook het voormalig UWV kantoor aan de Christiaan Geurtsweg was in 2016 al in beeld als tijdelijke noodopvang.
Als fractie zijn wij er trots op dat Apeldoorn consequent niet wegliep voor zijn verantwoordelijkheid. In tegenstelling tot wat we in andere gemeenten zagen, gingen de beelden van de warme ontvangst van de eerste vluchtelingen in de Americahal, en de actie Gastgezin voor een Vluchteling heel Nederland over. Als voorbeeld van hoe het ook kan.
Nu, een paar jaar later, wordt er weer een beroep gedaan op Apeldoorn. Niet zozeer omdat de wereld opnieuw - of beter gezegd nog steeds - in brand staat, maar omdat het door onderbezeting bij de IND op dit moment een jaar duurt voordat een eerste asielaanvraag in behandeling wordt genomen. Vluchtelingen moeten hierdoor langer wachten in AZC's en de vraag naar extra opvangcapaciteit heeft helaas weer een hoogtepunt bereikt. In heel Nederland is een acuut tekort aan 5.000 plaatsen. En weer neemt Apeldoorn zijn verantwoordelijkheid.
Ook nu geeft de Apeldoornse bevolking het goede voorbeeld. En lezen we in de krant: "Apeldoornse buurt ontvangt asielzoekers met open armen" en "Apeldoornse vrijwilligers staan klaar om asielzoekers te helpen". Hartverwarmende woorden, zeker als we stilstaan bij de soms mensonterende omstandigheden waarin vluchtelingen elders in Europa worden opgevangen.
Natuurlijk zijn er ook kanttekeningen te plaatsen. Zo zijn er ook buurtbewoners die vooral risico's zien, konden we onlangs in de media vernemen dat burgemeesters in andere gemeenten worstelen met raddraaiende asielzoekers uit veilige landen en hebben wij ook in Apeldoorn gezien dat de opvang van honderden getraumatiseerde oorlogsvluchtelingen op één locatie niet altijd zonder slag of stoot gaat. En ja, ook hier zullen mensen tussen zitten die uiteindelijk geen aanspraak zullen mogen maken op ons asielrecht.
Wij willen hier de ogen niet voor sluiten. Gastvrijheid is een belangrijk goed en het mag zeker wat kosten. Maar er kunnen wel degelijk grenzen aan gesteld worden, bijvoorbeeld als van die gastvrijheid misbruik wordt gemaakt. Of als je met elkaar vaststelt dat een bepaalde schaalgrootte voor niemand goed is. Niet voor de buurt, maar ook niet voor de vluchtelingen zelf. Draagvlak in de samenleving is in zo'n proces altijd cruciaal. Gelukkig kunnen we stellen dat dit draagvlak er in Apeldoorn is. Daar zijn wij blij mee. Daar mogen we ook best een beetje trots op zijn. Want het is niet altijd vanzelfsprekend. Een open en heldere communicatie met de inwoners van de stad bleek tot nu toe de sleutel tot een goed proces met een breed draagvlak als uitkomst.
En dus zegt Apeldoorn ook nu weer: "Geen vreemdeling liet ik buiten overnachten, voor elke reiziger opende ik mijn deuren" (Job 31:32).
[foto: Janet en Jurrien ten Brinke, de Apeldoornse initiatiefnemers achter Gastgezin voor een Vluchteling]
