Voortdurend in gesprek blijven
Bij de PMA van 8 september had Peter Kranenburg onderstaande inbreng bij de bijeenkomst over het activiteitenoverzicht inclusie.
We spreken vanavond over inclusie in Apeldoorn. Op welke manier kunnen we er het beste voor zorgen dat eenieder een gelijkwaardige positie heeft ten opzichte van de ander. De wijze waarop de ChristenUnie dit ziet, is in feite niet anders dan Jezus ons leerde bij Zijn komst op aarde.
Bij inclusie hoort tegenwoordig de regenboog als symbool. Ik begrijp heel goed dat de veelkleurigheid van alle mensen geassocieerd wordt met de regenboog. Elk schepsel is uniek gemaakt en exact van evenveel onschatbare waarde als ieder ander mens. Ongeacht al onze verschillen. Ik zie in de regenboog Gods belofte van de waarde die wij, uniek als we allemaal zijn, hebben voor Hem.
Juist omdat we zo verschillend en waardevol zijn, is het belangrijk om te erkennen dat er verschil is in mensen én denkbeelden. Het is goed dat dit college voorstelt om gesprekken te starten, gemeenschappelijke waarden te delen en begrip te laten groeien.
Ik ken geen diversere club mensen dan de wereldwijde kerk. Van generaties tot afkomst, cultuur en theologische verschillen: Jezus’ kerk herbergt hen allemaal. Samen zoeken we al eeuwen naar wat ons verbindt, niet altijd succesvol helaas, maar het is geen gelopen race. Het proces blijft voortduren. Ook met de diverse meningen binnen de ChristenUnie: We streven naar een democratie waarin ieders talenten onbeperkt tot bloei mogen komen.
En juist om verbinding te houden met iedereen is het zo belangrijk dat alle meningen tellen. Je moet bijvoorbeeld kunnen vinden dat de regenboog alleen het symbool van Gods verbond is en niet anders. Je moet ook als overheid blijven zorgen voor soevereiniteit in eigen kring, meng je niet in discussies die niet de jouwe zijn, maar ga in gesprek en luister.
Het is zo belangrijk om in gesprek te gaan en ik mis dus in dit concept belangrijke maatschappelijke partners: bijvoorbeeld de moskeeën, de kerken en andere geloofsgemeenschappen. Ga in gesprek en luister naar elkaar. Begrip is de sleutel in betere samenwerking en meer inclusie.
Met dit luisterende oor zijn er nog twee punten die ik wil toevoegen aan dit actieplan. Dat gaat onder andere over taal. Ik spraak van de week een lid van de cliëntenraad van 's Heeren Loo die aangaf dat de gemeente van C1 naar B1 wil gaan, terwijl voor laaggeletterden A2 een betere optie is. Dan is B1 nog steeds te moeilijk. Ik kan mij voorstellen dat in uitingen van de overheid het lastig is om te makkelijk te schrijven als je een serieuze boodschap wil overbrengen. Wellicht wil het college hier over nadenken, hoe dit op te vangen.
Wat ik ook niet terug kon vinden waren de psychisch kwetsbaren. Ik weet zeker dat het college hier al rekening mee houdt, maar hoe neemt het college hen bijvoorbeeld mee in de uitwerking naar een toegankelijke samenleving?
