Bijdrage CU Apeldoorn bij coalitieakkoord: 'Ambities voor goede zorg moeten beter'

WhatsApp Image 2018-05-17 at 21.50.03
CU-Logo-plusje-PosterVariant-RGB
Door ChristenUnie Nieuws op 17 mei 2018 om 21:50

Bijdrage CU Apeldoorn bij coalitieakkoord: 'Ambities voor goede zorg moeten beter'

De nieuwe Apeldoornse coalitie van VVD, Lokaal Apeldoorn, CDA, D66 en Groenlinks presenteerden vandaag in de gemeenteraad hun nieuwe bestuursakkoord 'De kracht van Apeldoorn'. Fractievoorzitter Ben Bloem sprak namens de ChristenUnie fractie zijn felicitaties uit over het akkoord. "De zorgambities lijken alleen nauwlijks op het netvlies te staan van deze partijen, en dat is een gemiste kans" volgens Ben Bloem. Lees hieronder zijn complete bijdrage.

Voorzitter,

De uitslag van de verkiezingen was al langer bekend, maar nu is dan ook de uitwerking. VVD, Lokaal Apeldoorn, CDA, D66 en GroenLinks zijn tot een nieuw akkoord gekomen en hebben daarmee hun gezamenlijk richting uitgezet voor de komende 4 jaar: De kracht van Apeldoorn. Waar bomen de Skyline bepalen. Ik heb het her en der al gezegd, maar bij deze nogmaals: een welgemeend gefeliciteerd. Mijn complimenten voor het proces en de snelheid, over de inhoud zal ik zo nog het e.e.a zeggen.

Want wij hebben uiteraard met veel belangstelling gewacht op het akkoord waar deze 5 partijen mee kwamen. Wij waren benieuwd. En eerlijk gezegd zijn we dat nog steeds.

Als ChristenUnie hebben wij de afgelopen jaren zowel in de raad als in het gemeentebestuur fors ingezet op het sociale domein en Apeldoorn heeft daar landelijk ook de credits voor gekregen. We zijn dan ook blij te lezen dat deze nieuwe coalitie voornemens is de beweging naar CMO’s door te zetten en in wil zetten op meer en betere preventie.

Maar we zijn wel erg benieuwd wat dit concreet betekent. Het lijkt een beetje op een potje babyvoeding: het is vast heel voedzaam, maar niemand weet precies wat er in zit en het smaakt nergens naar. 

De ChristenUnie heeft zich de afgelopen jaren hard in de raad en in het stadsbestuur hard gemaakt voor een stevig fundament in het sociaal domein. Soms moesten daar stevige debatten voor worden gevoerd met partijen die straks verantwoordelijk zijn voor de volgende stap. We denken daarbij aan het uitstapprogramma voor prostituees, het alcoholpreventieplan, of de preventie van echtscheidingen.

We zijn er namelijk nog niet. Het woord preventie komt in het hele coalitieakkoord welgeteld één keer voor! Terwijl er echt nog een slag te slaan is. Denk aan de inzet voor mantelzorgers. En de aanhoudende zorgen over PlusOV.

Voorzitter, dit akkoord ademt de worsteling tussen continuïteit van bestuur enerzijds, en het willen benadrukken dat er een nieuwe ploeg zit anderzijds. Misschien komt dat ook wel door de samenstelling: de twee grootste voormalige oppositiepartijen moeten nu met 3 voormalige coalitiepartijen verder. Maar dat het werk van die vorige coalitie in dit akkoord vaak onvoldoende credits krijgt steekt ons wel.

Als je vooruit wilt kijken krijg je begrijpelijkerwijs ook de wens het verleden achter je te laten. Maar je loopt daarmee ook het risico het verleden onrecht aan te doen.

Maar voor een coalitie die wil inzetten op burgerparticipatie, samenwerking en de uitgestoken hand zijn zinsnedes als ‘Wíj laten ons niet meer leiden door de geldstroom uit Den Haag’, ‘wíj zorgen voor verbinding tussen generaties’, ‘wíj maken een grote kwaliteitsverbetering in de jeugdzorg’ een gemiste kans om toch ook vooral de verbinding te zoeken. De verbinding tussen coalitie en oppositie, bijvoorbeeld. Of tussen tussen stadhuis en inwoners.

Wat is er gebeurd met samen doen? Hoe wil je inzetten op burgerparticipatie als dit de toon is?

Misschien een leuk detail: bij het opruimen van mijn kamer kwam ik de nota begeleiding tegen, uit 2013. De titel: de Kracht van Apeldoorners. Komt bekend voor.

Misschien mis ik juist daarom ook de verbinding tussen toen en nu. Alsof tot nu níet werd opgekomen voor de Apeldoornse inwoners, óók als dat Den Haag niet goed uitkwam. Of níet gezocht werd naar verbinding tussen generaties. Alsof Apeldoorn o.a. met Paul Blokhuis níet grote stappen heeft gezet om de jeugdzorg in Apeldoorn op orde te krijgen. Ja natuurlijk kan het altijd beter, maar de indruk te wekken dat het allemaal kommer en kwel was en dat déze coalitie dat allemaal wel even op orde gaat krijgen....

Met als klap op de vuurpijl: “Wíj maken de stad financieel gezond”! Dit doet in onze ogen op geen enkele manier recht aan het harde werk van het vorige bestuur. Dat een partij die toentertijd in belangrijke mate verantwoordelijk was voor het gronddebacle nu uitspraken doet als ware het dat zij het wel eventjes zullen gaan oplossen is wat mij betreft een regelrechte gotspe.

Maar als ChristenUnie willen we niet blijven hangen in het verleden, maar vooruit kijken. Ja, wij geloven in verbinding. Tussen toen en nu, tussen coalitie en oppositie, en tussen gemeentepolitiek en de Apeldoornse inwoners. Want wat ons betreft is dát de kracht van Apeldoorn. We hebben het in de campagne en in het duidingsdebat herhaaldelijk aangegeven. De manier waarop we met elkaar omgaan. Dat is wat we willen vasthouden.  

Er zijn ook positieve kanten. 

Zo zijn de ambities op het gebied van duurzaamheid zijn ons uit het hart gegrepen. Een betere doorstroming op de ringweg, o.a. door ondertunneling van de spoorwegovergangen wat de hoeveelheid fijnstof hopelijk aanzienlijk zal verminderen. Elektrische bussen. Het terugdringen van vervuilend bedrijfsvervoer uit de binnenstad. Het beperken van parkeeroverlast (denkt u aan een transferium misschien?) en een nieuw treinstation op Apeldoorn West. Meer laadpalen voor elektrische auto’s.

Je zou haast denken dat ook het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie af en toe op de onderhandelingstafel slingerde!

Maar we hebben nog wel wat vragen.

Zo lijkt deze coalitie vooral in te zetten op zonneparken. Dat is mooi. Maar met alleen zonneparken kom je er niet! Hoe gaan partijen die zowel vóór als tijdens de verkiezingen compleet tegengestelde opvattingen hadden over windmolens op Apeldoorns grondgebied maar nu samen één coalitie vormen zich ten aanzien van dit vraagstuk opstellen? In het akkoord kunnen we lezen dat we geen NEE willen verkopen aan bedrijven die zich in Apeldoorn willen vestigen. Mogen we daaruit concluderen dat een bedrijf dat windmolens wil plaatsen van harte welkom is? Of heeft u liever een bedrijf dat wiet wil telen?

Voor een coalitie dat de rust, de ruimte, het groen en de bomen van Apeldoorn kennelijk erg waardeert, maar zich tegelijkertijd vooral lijkt te richten op economische groei en bouwen, bouwen, bouwen ligt daar wel een stevige uitdaging. You can’t have both! Al die groei en al dat bouwen gaat toch een keer ten koste van groen. Tenzij je voor hoogbouw gaat. Maar dan bepalen de bomen de skyline niet meer.

Het jaartal 2030 komt veelvuldig in het akkoord terug. We hopen van harte dat dit geen op voorhand indekken is. Door veel van deze duurzaamheidsambities vooral ver voor zich uit te schuiven. We zijn dan ook heel benieuwd wat de concrete doelen voor deze bestuursperiode (ofwel 2022) zijn. Het lijkt ons té gemakkelijk om bij het niet behalen van doelen te kunnen zeggen: tja, maar het is ook nog lang geen 2030! 

Ook zijn wij erg benieuwd naar hoe een bestuur dat Apeldoorn vooral wil zien in het bredere regionale perspectief van Den Haag, Brussel en Dusseldorf, het duurzaamheidsvraagstuk in regionaal perspectief ziet. Met een voorstander van Lelystad Airport als grootste coalitiepartij, en een fel tegenstander als wethouder luchtvaartzaken, wachten wij in spanning af wat de inzet van het toekomstige college zal zijn t.a.v. dit vraagstuk.

En... we missen de fiets. De fiets die fier op voorkant van ons verkiezingsprogramma prijkt en misschien wel van oudsher hét voorbeeld is van duurzaam vervoer komt niet in het akkoord voor. Trust me, ik heb gezocht. En in een akkoord dat vol staat van grote woorden en investeringen in sport en bewegen (ten koste van…?), missen wij de groene, populaire, gezondheidsbevorderende en bovenal goedkope tweewieler. Duizenden Apeldoorners pakken dagelijks de fiets. Maar deze coalitie rept er met geen woord over. We wachten met spanning af wat de nieuwe coalitie zal vinden van bijvoorbeeld de snelfietsroute.

Over uitkeringsgerechtigden schrijft u: “Werken moet lonen”. Daar zijn wij het helemaal mee eens. Wij vermoeden dat u daarmee doelt op de armoedeval, een bekend - en in onze ogen vooral door landelijke regels veroorzaakt - probleem. Wij zijn dan ook heel benieuwd naar de maatregelen die u voor ogen hebt om dat lokaal op te lossen zonder dat dit ten koste gaat van ons sociale beleid. Wij lezen dat nieuw beleid wordt afgewogen tegen bestaand beleid en zijn heel benieuwd wat dit in de praktijk betekent. We rekenen erop dat bij het slopen van bestaand beleid de belofte stand houdt het gesprek met de raad, coalitie én oppositie, hierover aan te gaan.

Kortom, voorzitter: hoewel in dit akkoord veel mooie woorden staan houden wij nog veel vragen over, en zijn heel benieuwd naar de concrete voorstellen die hieruit zullen vloeien. Vanzelfsprekend zullen wij dit kritisch blijven volgen, maar dat had u vast niet anders van ons verwacht.

Maar wij zullen altijd de verbinding blijven zoeken, waar het maar kan. Met u, met alle collega’s, of zij nu oppositie of coalitie zijn, en met de inwoners van onze prachtige stad.

Voor de ChristenUnie fractie - en voor mij persoonlijk - is hiermee dan ook een nieuwe fase aangebroken. Daar waar ik de afgelopen weken nog met één been in het college zat, mag ik vanaf nu met beide benen de rol van fractievoorzitter van de grootste oppositiepartij op mij nemen.


Tot slot willen wij deze coalitie, en het nieuwe college van B en W dan ook veel wijsheid en Gods zegen toewensen.

Labels: , , , ,