Apeldoorn niet sociaal? Gaat toch fietsen!
Ergens gelezen, afgelopen week. "Ooit stond Apeldoorn op de kaart om zijn sociale hart". Het zou wat mij betreft een interessante vraag kunnen zijn voor ons burgerpanel. Of beter nog: een landelijke peiling of wedstrijd met als vraag "Hoe sociaal is jouw gemeente?". En dan een cijfer.
Dan durf ik de gok te wagen dat het nog wel eens best mee zou kunnen vallen met dat asociale van Apeldoorn. Niet voor niks staat Apeldoorn op een fraaie 7e plek van de gelukkigste gemeenten in Nederland.
Ja, (uit dat zelfde stukje), 'ook Apeldoorn kent inwoners die hun zorg niet kunnen betalen, ouderen die vereenzamen en kinderen die geen eten hebben'. Ik kom het dagelijks tegen in mijn werk. Soms is het diep triest. En iedereen die daar met ons wat aan wil doen is van harte welkom! Maar om te zeggen dat Apeldoorn geen sociaal hart meer heeft? Dat gaat mij echt te ver.
Want er wordt in deze prachtige stad enorm veel gedaan aan al dat persoonlijke leed. Door de gemeente, kerken, en vrijwilligers- en mantelzorgorganisaties. Om mensen in nood te helpen. Vanuit de gemeente kennen we de o.a de Kids- en strippenkaarten, worden mantelzorgers ondersteund, wordt er hard gewerkt aan schuldhulpverlening en minimabeleid. Er zijn volop evenementen voor kinderen uit alle lagen van de samenleving. Er wordt zorg gedragen voor kwetsbare doelgroepen en we halen zelfs landelijk de krant vanwege de positieve manier waarop vluchtelingen in Apeldoorn worden opgevangen.
Vanuit mijn werk zie ik met eigen ogen hoe tientallen vrijwilligers zich elke dag weer inzetten voor hulp aan dak- en thuislozen en mensen in schulden. De koks, de uitdelers en de kappers en de pedicuren. Ik bracht regelmatig een bezoek aan de Voedselbank en zag hoe ook daar al die prachtige vrijwilligers zich met hart en ziel inzetten voor de mensen die net even tussen wal en schip vallen en een extra steuntje in de rug kunnen gebruiken. De vrijwilligers van De Kap, Humanitas en Schuldhulpmaatje die omzien naar mensen in eenzaamheid en financiële zorgen. De prachtige groepen die via Stichting Present de tuinen opknappen van mensen die het zelf niet meer kunnen, maar de middelen niet hebben om het te laten doen. De vele vrijwilligers van Vluchtelingenwerk, de kledingbanken en de Werkgroep Hulptransporten Oost-Europa. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Kan het beter? Kan het meer? Vast! Concrete suggesties altijd zijn welkom!
Maar om te zeggen dat Apeldoorn niet sociaal is? Ga toch ff fietsen! (en vergeet niet rond te kijken)
