Naar aanleiding van de nieuwe concessie voor het openbare vervoer berichtte de Stentor onlangs dat er in de nieuwe dienstregeling van Keolis 64 bushaltes verdwijnen. De SP stelde hier eerder al vragen over, in de beantwoording wees het college toen o.a. naar Mobuur als alternatief.
Na de algemene beschouwingen vorige week volgde deze week de besluitvorming over de begroting voor de komende jaren.
Een begroting waarvan wij toen al hebben aangeven dat deze 'beleidsarm' genoemd mag worden: weinig echt forse wijzigingen in lopende plannen. Op één ding na: die vermaledijde markthal. Hoe wij daarover denken hebben wij één en andermaal duidelijk gemaakt.
Toch hebben wij vóór de begroting gestemd. Hoe zit dat dan?
Aan het einde van de 14e eeuw waart een dodelijk ziekte door Europa. Mensen leven in angst. Complete dorpen en steden sterven in korte tijd uit. Rond die tijd is Apeldoorn niet veel meer dan een klein dorpje, gebouwd rondom een kerkje. Een kerkje waar men misschien wel eens het verhaal van Jozef vertelde. Niet van Jozef en Maria, maar die andere Jozef, die onderkoning uit Egypte. Die tijdens de jaren van voorspoed graanschuren liet bouwen. Om een voorraad aan te leggen, een reserve, voor de magere jaren.
Iets buiten Apeldoorn ligt de Wormingermark. En de geërfden van de Wormingermark hebben dat verhaal van Jozef goed begrepen: in tijden van nood is het misschien verstandig even te wachten met investeringen. Máár zeggen ze: als we dit overleven, gaan we weer bouwen. Dan gaan we investeren. En dat deden ze.
Bijna 2 jaar geleden konden Apeldoorners hun stem uitbrengen op het ontwerp van hun keuze voor de herinrichting van het marktplein. Meer dan 25.000 inwoners gaven gehoor aan die oproep.